جامعه فاطمیه

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1401/09/24

سلام خدا بر بهترین عباد صالح خدا و بر جمیع انبیا و مرسلین

ان‌شاء‌الله که در این ایام فاطمیه همه ما فرزندان حضرت مادر، بیش از پیش با کسی آشنا شویم که دار و ندارش را برای نجات و هدایت ما و شناخت راه از بیراهه و حق از باطل فدا کرد و از همه آنچه که داشت گذشت. همان مادری که حتی از آسایش و رفاهش، آرامشش، بدنش، خانواده‌اش و از هرچه که امکان پذیر بود گذشت تا ما امروز در محفل ایشان حاضر شویم و زیر سایه ایشان تعالیم قرآن را بیاموزیم و درک کنیم، به آن تعالیم عمل کنیم و پایبند آن باشیم.

ان‌شاء‌الله که آن مادر همچنان سایه‌اش را بر سر ما نگه دارد و همچنان همه ما بیشترین و عالی‌ترین بهره‌های نورانی را از ایامی که منسوب به اهل بیت است، به ویژه منسوب به مادر اهل بیت است، دریافت کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1401/09/17

به حول قوه الهی بحث را با حکایتی آغاز می کنیم تا دنباله ای باشد بر ادامه صحبت هایی پیرامون رجوع و تدبر در قرآن، همراه و هم زبان و هم قدم شدن و هم دل شدن با قرآن.

حکایت از دارالسلام محدث نوری، نقل می شود. در این کتاب فراوان به رویاها و خواب ها پرداخته شده است.

در بصره جوان تاجر مسیحی بود که تجارت می کرد و از جمله افراد موفق در تجارت و کار خود بود تا جایی که شرکاء او در بغداد به او نامه نوشتند و گفتند حیف است آدمی با این همه توانمندی و سرمایه و این همه تعقل در بصره بماند، در حالی که می‌تواند در بغداد تجارت خود را توسعه دهد! پس به اینجا بیا، ما هم حجره ای در اختیارت می گذاریم و شرایط را برایت فراهم می کنیم.

جوان کمی فکر کرد و پذیرفت. کل ثروتش را برداشت؛ سرمایه اش را تبدیل کرد و به راه افتاد. در مسیر بصره به بغداد دزدها ثروت او را غارت کردند و دستش خالی ماند.

قسمت اول

در یکی از مناجاتی که حضرت زهرا سلام‌الله علیها با خدای رحمان داشتند، یک دنیا حکمت، معرفت، رحمت و عنایت‌های ویژه وجود دارد.

ایشان می‌فرمایند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بِنِعْمَتِهِ بَلَغْتُ مَا بَلَغْتُ»

حمد از آن خداوند و پروردگاری است که به خاطر نعمتی که او داد، نظری که او کرد، دستگیری و نگاهی که خدا به من داشت، منِ فاطمه رسیدم به هرآنچه که باید می‌رسیدم.

به خاطر نعمتی که خدا به فاطمه داد؛ فاطمه خدایش را شناخت، آن معرفتی را که باید به دست آورد، آن حقیقتی که در عالم وجود دارد، آن پس پرده‌ی این موج‌هایی که یک روز هست یک روز نیست، این دنیای فانی و آن حقیقتِ باقی واقعی.

چون نعمت شامل حال منِ فاطمه شد، من هم خودش را شناختم و هم هرچه که وابسته به اوست یعنی کل عالم وجود و همه حقایق را شناختم.

آورده اند که در سرزمین هندوستان شغالی بود که ترک دنیا کرده و از خوردن گوشت و آزار حیوانات دوری می‌نمود.

دیگر شغالان به او ایراد می‌گرفتند ولی شغال جواب داد که دنیا ارزش ندارد و نبایستی ظلم و ستم کرد، نتیجه آنکه او در زهد و بی‌رغبتی به دنیا معروف شد.

در جنگلی که او زندگی می‌کرد، درندگان و حیوانات وحشی بسیاری زندگی می‌کردند.

پادشاه آنان شیری بود که همه از او اطاعت می‌کردند؛ پس شغال را احضار کرده و با او خلوت نموده گفت: من در احوال تو تحقیق کردم و حالا می‌خواهم به تو اعتماد کرده و در زمره نزدیکان من باشی.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1399/04/05

چندین روایت را از میزان الحکمه در باب اخلاص بیان می‌کنیم.

روایت اول از پیامبر گرامی اسلام است:

«إنَّ لِکُلِّ حَقٍّ حَقیقةً، وما بَلغَ عَبدٌ حقیقةَ الإخْلاصِ حتّى لا یُحِبَّ أنْ یُحْمَدَ على شی‏ءٍ مِن عَمَلٍ للّه‏»

إنَّ لِکُلِّ حَقٍّ حَقیقةً؛ برای هر چیز درست و هر حقیقتی که در عالم هست، یک باطن و اصل و حقیقتی وجود دارد؛

وما بَلغَ عَبدٌ حقیقةَ الإخْلاصِ؛ و بنده به حقیقت اخلاص نه به ظواهرش، نه آن بخشی که حال آدم را خوب می‌کند، بلکه آنی که واقعاً اگر باشد اخلاص هست، به عمق و باطنش نمی‌رسد.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1399/03/29

تنها چیزی که انسان را در هر مرحله‌ای نجات خواهد داد و نمی‌گذارد شیطان و نفس حریف انسان بشوند همان اخلاص است.

أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ(زمر/3)؛ یعنی دینی که خالص است مال خداست. آنچه که ناخالص بشود دیگر مال خدا نیست. مهم‌ترین قسمت دین یا بهتر بگویم پایه‌ای‌ترین قسمت دین را عقاید تشکیل می‌دهند. عقاید یعنی افکار، باورها و عملکرد انسان نسبت به خدا و مخلوقات.

کل دین را بخواهیم جمع بزنیم، می‌گوییم دین یعنی عقاید و احکام و اخلاق.

یعنی دین می‌گوید چطور بیندیش و چطور عمل کن. زیرساخت عملت چه باشد، بینش، طرز نگرش و طرز عملکردت چه باشد و بعد به آن عمل کن.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1399/03/08

«مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّه مُخْلِصاً دَخَلَ اَلْجَنَّةَ وَ إِخْلاَصُهُ بِهَا أَنْ یَحْجُزَهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّه عَزَّوجَلّ»

پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند:

 کسی که مخلصاً بگوید لا اله الاّ الله، وارد بهشت می‌شود و اخلاصش به این است که لا اله الاّ الله {گفتن} او را از حرام‌های خداوند تبارک و تعالی باز دارد.

کلمه لا اله الاّ الله کلمه توحید است. آنچه ما به آن دعوت شدیم این است که توحیدمان را خالص کنیم. دین‌مان، فهم توحیدی‌مان و عمل توحیدی‌مان را خالص کنیم. می‌فرماید نشانه این اخلاص این است که شخص مرتکب حرام خدا نمی‌شود.

روایت دوم از مولا امیرالمومنین است که مفصل‌تر هست. امیرالمومنین فرمودند:

«طُوبَى لِمَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ عَمَلَهُ وَ عِلْمَهُ وَ حُبَّهُ وَ بُغْضَهُ وَ أَخْذَهُ وَ تَرْکَهُ وَ کَلَامَهُ وَ صَمْتَهُ وَ فِعْلَهُ وَ قَوْلَهُ»

 اگر امام و مولای ما روی تک تک این کلمات توقف کرده و تعمد داشته است که تک تک این کلمات را بر زبان بیاورد، پس ما هم باید با تامل این موارد را جدا جدا بخوانیم و مورد توجه خاص قرار بدهیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1399/03/01

بحثمان درباره مخلَصون بود. آدم‌ها هر ویژگی و صفتی که داشته باشند طبق همان عمل می‌کنند: از کوزه همان برون تراود که در اوست.

روی این حساب، مخلَصین هر چه بگویند و هر جور عمل بکنند، اخلاص را بروز داده‌اند و از طریق صحبت و عملشان اخلاص را آموزش می‌دهند و نیازی نیست قصدی برایش داشته باشند.

آنچه از مخلصین به ظهور می‌رسد، جملاتشان، توصیه‌هایشان، شیوه عملشان و سنت‌شان به گونه‌ای است که اگر به آنها توجه و عمل شود، خود به خود از آن اخلاص در می‌آید. یعنی اخلاصِ عملی به انسان انتقال پیدا می‌کند.

وقتی که مخلصون در شب‌های قدر از شب تا صبح ذکری را مکرر در مکرر می‌گویند، معلوم  می‌شود گفتن، استمرار و تعقل روی آن ذکر، با خودش اخلاص خواهد آورد. روزه هم قرار است اخلاص را در انسان تقویت و تثبیت کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1399/02/25

سوال: کسی که بخل دارد آیا باید آنقدر ببخشد تا این رذیله در او درمان شود؟ آیا عملش پس از درمان به عنوان یک عمل صالح پذیرفته می‌شود و بالا می‌رود؟

پاسخ: کسی که بخل دارد باید آنقدر ببخشید که این رذیله در او درمان شود و این مطلب کاملاً درست است. چون در قلبش مانع و گرهی ایجاد شده است و باید به هر قیمتی که شده این گره را باز کند. با تلاش فراوانی هم باید باز کند چون صفت بخل از آن رذیله‌هایی است که مبارزه با آن اراده، همت و مایه گذاشتن می‌خواهد. باید شروع کند به بخشیدن. این بخشش فقط از جهت مقدار نیست. از جهت زمان و افراد هم هست. باید به همه ببخشد. چه آن کسی که به سببش منفعتی به او می‌رسد، چه آن کسی که نمی‌رسد. چه آن که آدم خوبی است، چه آن کسی که تحویلش نمی‌گیرد، و رفتار جالبی با او ندارد و گاهی تندی می‌کند و تلخ است. همه جانبه ببخشد. هم از جهت مالی، روانی، اخلاقی، زمانی و...

بسم الله الرحمن الرحیم

کلاس معارف قرآنی: 1399/02/18

سوال: جلساتی در جاهای مختلف دارم و در مورد نوجوان‌ها و جوان‌ها خیلی نگرانم. اینکه مبادا

مطلبی بگویم که به جای تقرب، آن‌ها را دور کنم.

 دو دانشجو که کاهل نماز بودند در مورد خواب‌های ظاهرا صادق‌شان با من صحبت کردند و اثرات و تعبیراتی که در بیداری روی دیگران می‌بینند و...

قبل از هر چیز سعی کردم به قلب پاک و روح لطیفشان اشاره کنم و آنها را به نماز خواندن تشویق کنم که یکی از آنها وضو گرفت و نماز خواند. اکنون نگرانم نکند خواب‌هایشان صادقانه نبوده و من به اشتباه آنها را راهنمایی کرده باشم. گرچه وقتی با آنها صحبت می‌کردم مرتب به حضرت صاحب الامر متوسل می‌شدم. نوجوانان و جوانان زیاد با من در ارتباط و تعامل هستند.